Daremne żale

Daremne żale - próżny trud,

Bezsilne złorzeczenia!
Przeżytych kształtów żaden cud

Nie wróci do istnienia.

¦wiat wam nie odda, id±c wstecz,

Znikomych mar szeregu -
Nie zdoła ogień ani miecz

Powstrzymać my¶li w biegu.

Trzeba z żywymi naprzód i¶ć,

Po życie sięgać nowe...
A nie w uwiędłych laurów li¶ć

Z uporem stroić głowę.

Wy nie cofniecie życia fal!

Nic skargi nie pomog± -
Bezsilne gniewy, próżny żal!

¦wiat pójdzie swoj± drog±.

 

 
   
   
poprzedni wiersz     następny wiersz