1 [ 2 ] 3
 
 
   

Miłość może żywić się najmniejszą odrobiną nadziei,
ale zupełnie bez niej istnieć nie zdoła.

[ Walter Scott ]


Kto żyje nadzieją,umrze głodny.

[ Benjamin Franklin ]


Każdego dnia chleb smaruje nadzieją, aby nasycić głód tęsknoty i oszukać samotność, aby nie siadała ze mną przy tym samym stole.

[ *** ]


Droga do szczęścia jest trudna i prowadzi przez ciernie,
ale oświetla ją nadzieja.

[ *** ]


Gdy człowiek żyje, to zawsze ma nadzieję.

[ *** ]


Gdy masz nadzieję - to żyjesz.
Gdy jej nie masz - to egzystujesz, ale czy żyjesz!

[ *** ]


Nadzieja jest matką głupich.

[ *** ]


Nadzieja matką głupich...
ale jak każda matka kocha swoje dzieci.

[ *** ]


Umierasz przede wszystkim wtedy, gdy stracisz nadzieję.

[ *** ]


Nadzieja zawsze umiera ostatnia...

[ *** ]


Nie dawaj ludziom zbyt wiele nadzieji,
by potem, gdy będziesz ją odbierać,
nie utonąć w potoku ludzkich łez...

[ *** ]


Nadzieja umiera, kiedy się jej nie żywi.

[ *** ]


Kiedy ktoś ciebie zawiedzie, nie przekreślaj go.

[ *** ]


Nadzieja porzuca tylko tych, którzy się od niej odwracają.

[ *** ]


Póki oddycham nie tracę nadzieji.

[ *** ]


Nawet jeśli niebo zmęczyło się błękitem,
nie gaś nigdy światła nadzieji.

[ B.Dylan ]


Nadzieja to inna nazwa rachunku prawdopodobieństwa.

[ *** ]


Nadzieja- odwieczna towarzyszka ludzkości.

[ *** ]


Dopomóż dzisiaj odchodzącym chwilom, aby jutro były warte wspomnień.

[ *** ]


Kochać życie w szczęściu-nie znaczy, że życie będzie cię kochać.

[ *** ]


Ludzi mówią :
Nadzieja to matka głupich ...
Inni odpowiadają :
Matka kocha swoje dzieci ...
A ja zakochana mówię :
Tak to wszystko prawda ...
ale matka kiedyś umiera ...

[ *** ]


Nadzieja przenosi góry ale tylko wtedy gdy mocno w to wierzymy. Bo milość jest na wyciągnięcie reki, wystarczy mieć wiarę.

[ *** ]


Nadzieja to kwintesencja ludzkich złudzeń.

[ *** ]


Spróbuj zapalić małą świeczkę zamiast przeklinać ciemność.

[ *** ]


Nadzieja pozwala klęsce przeczyć z uśmiechem.

[ *** ]


Wiara i nadzieja są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.

[ Jan Paweł II ]

 
   
   
poprzednia strona     następna strona